Uslanmaz Şiiri - Şemsettin Veli Erbilli

Bazen havezsiz hoş coşar gönlüm
Bazen nedensiz boş coşar gönlüm
bazen marşı gibi loş coşar gönlüm
Uslanmaz belli yüz parçalansa

Bazen özüne güler ya ağlar
Bazen tepeni zen eder dağlar
Bazen yer tutmaz gitmez ayağlar
Uslanmaz delli düz parçalansa

Bazen oturur ninnide söyler
Bazen de yürür yolları boylar
Bazen şen olur dügünlü toylar
Uslanmaz elli diz parçalansa

Bazen selamda verir dostuna
Bazen de yükler derdi üstüne
Bazen bürülür bir kurt postuna
Uslanmaz telli saz çarpalansa