Uslanmaz Şiiri - Anıl Selek

Sahilde gezinirken
Birden ona rastladım
Kuvvetli dalgalarla
Savrulmuştu kıyıya
Ne kadar daha yaşar
Bilinmez sudan uzak
Kımıldıyordu hala
Demek ki yaşıyordu
Uzattım ellerimi
Burcumun simgesine
Bir can kurtarmanın
Sevinci yüreğimde
Ellerimle hayatı
Sunacakken yeniden
Kaptı baş parmağımı
Zor kurtuldum elinden
Kıskaçları acıttı,
Şişirdi parmağımı
Ama daha kötüsü
İncitti yüreğimi
Eski bir Yengeç burcu
Sevgili geldi aklıma
Girdiği sıkıntıdan
Çıkarmıştım onu da
Bir süre sonra o da
Acıtmıştı kalbimi
İki Yengeç de benim
Acıttıysa canımı
Demek ki Yengeç’lere
Çok yakın durmamalı
Doğanın dengesini
Bozmaya kalkmamalı
Diye düşünürken
Gördüm birden ilerde
Uzanmış bir güzeli
Boynunda bir kolyeyle
Burcunun simgesini
Taşıyordu sanırım
Yaklaştıkça fark ettim
Kıskaçlı yengecini
Yüreğim hop hop ederek
Yaklaşırken güzele
Gözüm takılıverdi
Yerde duran yengece
Dayanamadım eğildim
Atmak için denize
Daha öncekiler gibi
Acı verse de yine