Uslanmayan Gönül Şiiri - Mehmet Zeki İçer

Çok istedin gitmeyi değil mi..?
Herkesten hemde her şeyden, belki de en çok kendinden.
Uykusuz geçen geceler,kesik nefesler, yorucu hayat, yolunda gitmeyen şeyler ve hayaller..
Oysa ki bırakıp giden çoktan gitti değil mi..?
Hemde bedeninden yüreğini söküp alarak.
Sonra da aynalar küstü sana hatta şiirler vede türküler..!
Sanırım bu bizim kaderimiz, bu bizim savaşımız, yüreğimizi kan gölüne çeviren bir savaş.
Uslanmayan bir gönül, kabuk bağladıkça kaşıyıp kanatmaktan zevk aldığımız yaralar ve iyileştike yeniden başlattığımız bir savaş..
Ne söylesem boş biliyorum.
Söyleyeceğim şeyler yaşanan şeyleri onarabilecek kadar kudretli değil.
Lakin zaman en güçlü ilaç,
Unutma ki;
Çetin kışların ardından gelen baharlar bir başka güzel kokar..
Ve yine unutma ki;
Her kıtlık bolluğa, her zorluk feraha ve her karanlık aydınlığa gebedir..!