teninin kıvrımlarında kaybettim yolumu her gece
ve gözlerinin boşluğunda unuttum kim olduğumu
sesinin yumuşaklığında uyudum...
nefesinin soğuğuyla uyandım sonra, bu ölüm uykusundan
gözlerinin karasıyla bozdum ölüm orucumu
gülüşüne bandım ekmeğimi...
dudaklarının ateşinde yandım sonra, kül oldum...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta