teninin kıvrımlarında kaybettim yolumu her gece
ve gözlerinin boşluğunda unuttum kim olduğumu
sesinin yumuşaklığında uyudum...
nefesinin soğuğuyla uyandım sonra, bu ölüm uykusundan
gözlerinin karasıyla bozdum ölüm orucumu
gülüşüne bandım ekmeğimi...
dudaklarının ateşinde yandım sonra, kül oldum...
Bir Daha Uyanmazdın
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...
Devamını Oku
Martıların sana doğruyu söyleyecekti
arzu tramvaylarına binmeseydin
Acıların seni yeni bir şehre götürecekti
Yürüyüşüne vurulmasaydın...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta