Üsküdar Şiiri - Ulkar Cenger

Üsküdar kusar beni her sabah,
Kuzguncuk tafra yapar,
Giydiğim deli gömlek ateşten
kırmızı al kor olmuş.
Üsküdar kusar beni her sabah,
Hangi gecenin koynundan çıktım bu sefer.

İskele Medine dilencisi gibi,
Mihrimah Sultan zor duruyor ayakta
Ahmediye çeşmesini diz çöktürmüş önünde,
Sövüyor sayıyor Frenk üzümü gibi
Birbirlerine bakarak kararıyorlar,
Eksoz gazlarında Şehr-i İstanbul’un.

Geçmiş kıyametlerden ne kaldı,Dua,Şükür,Hamd,Sena;
Teselliyi kimden istesem,
Sevdam için yaşıyorum ve beyaz duvarına Nazım’ın çömelip,
Hiçbir şey istemeden hayattan onda kaldığım için sürekli yada şimdilik,
Keyfini sürüyorum ruhumun.
Üsküdar kusar beni her sabah.