Usandık Artık Şiiri - Ayhan Kocabay

Kimseyi beğenmez kendini alim
Gören insanlardan usandık artık
Bir maske altında çevirip filim
Üren insanlardan usandık artık

Sanırsın tohumluk bahçede hıyar
Zayıf gördüğüne acımaz kıyar
Kuş kadar beyniyle millete ayar
Veren insanlardan usandık artık

Oturup olmadan pişmeden demi
İnceden inceden epeler yemi
Birde şu kalplere fesat merhemi
Süren insanlardan usandık artık

Her şeyi o bilir başkası cahil
Onun gibi yoktur dolaş ilçe il
Uzaydan transfer ondaki akıl
Viran insanlardan usandık artık

Çaktırmadan yemler atar balığa
Yalanlar fısıldar her dem kulağa
Bazende yatan şu safa salağa
İrin insanlardan usandık artık

Söylediği söze katarak yalan
Onun yaptığını yapamaz yılan
Birde utanmadan her türlü plan
Kuran insanlardan usandık artık

Düşmandır özünde hep milletine
Esirdir tutsaktır şer illetine
Her fırsat buldukça şu devletine
Vuran insanlardan usandık artık

Belli ki bozukluk vardır kanında
Fesatlık olursa koşar anında
Vatan düşmanının her gün yanında
Duran insanlardan usandık artık

Yeter gayri yeter geldi bak gına
Sığmıyor yapılan artık kınına
Mazlumun garibin her an kanına
Giren insanlardan usandık artık

Kalplerde birikmiş fitne fesat kir
Sevgi merhametten edepten fakir
Gariban mazlumu görerek hakir
Geren insanlardan usandık artık

Uğraşsan yıllarca yine boşuna
Evliyada olsan gitmez hoşuna
Sarıp da belayı halkın başına
Yoran insanlardan usandık artık

Çekip gözlerine karanlık perde
İnsanlığı salıp her turlu derde
Terörist alçağa hain namerde
Yâren insanlardan usandık artık

Alçaklığa destek verip kaldıran
Zihinlerde mikrop yara baldıran
Memlekete birde dine saldıran
Yeren insanlardan usandık artık

Üzmek niyetleri yakmak her canı
Kendisinden küçük gören insanı
Memlekette mikrop gibi her yanı
Saran insanlardan usandık artık

Ayhan Kocabay
12.5.2020