Usandık Şiiri - Özcan Kurt

Böylesi bir daha gelmez inan dünyaya,
Bulandırır garışsa damlası deniz deryaya,
Bir bir diye, girdi birbirimize nifak araya,
Yezit'i aratmayan, davranış, sözden usandık

Fark edilmez oldu, ot, ayrık, diken gülünden,
Çamur sıçratıyor, başka bir şey gelmez elinden,
Milleti ayırıp bölen, zehirli nefret dilinden,
Halden anlamayan, ham çıkmış, özden usandık...

Özvecan'm
Bu halkın çilesi, derdi bitmiyor,
Vaktı saati gelen, yapışıyor neden gitmiyor?
İyiyi kötüden, kimse seçmiyor, neden görmüyor?
Gafası basmayan, aklı şaşmış, BİZden usandık...
ÖZ VE CAN