Yolculuk...
Yol...
Yolcu...
Yine bir menzile doğru yol alıyorum. Kaldığım belki de başladığım belki de bitirdiğim yerden devam etmeye doğru bir adım daha atıyorum.
Gönül bahçesiyle zihin toprağına ekilecek tohum, dikilecek fidanlar var.
Güz bu sene misafirliğini kısa tuttu. Büsbütün veda etmese de kapının eşiğine vardı, yakında müsaade ister, ayrılır.
Etvâr ı dert ile ömrün harâb etme
Cevr i dünyâ diye hâlin 'itâb etme
Misâfirsin ey dil kendin bîtâb etme
Göçeceksin yarın zıll ı hayâldir bu
Zevki mevhûmdur, neşesi hep bitesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!