Ulu caminin kenarındaki bankta
Şiir yazan bir genç vardı
Ayrıldım diye sevdiğimden
Kayboldu döndüğünde ihtiyardı
Lambalarının altında bıraktığı gençliğini
Islak gözleri ile aradı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta