Üryani Şiiri - Seyfi Karaca

Burası da böyle ahvali müşkül muammadır
Düşmeye gör derdine, her gelen tren sende listebaşı garcı
Sormaya gör cezbini, her giden yolcu sende çoğalan göçebe
Niyetlenmeye gör, her arzu azar azar azaraktan türlü yaradan
Dertli ormanlar
İçi yanık dağlar
Deresini buz bağlayan süyemler
Seller, sisler, dumanlar
Kendiliğinden sökün olmuş çığırları iz belleyip herbir nesneye, gitmeye gör
Süsenler
Şebnemler
Su laleleri
........ıtırlar...
Burası nazik esans ve hırçın kolonyalığının gül bağı
Gönül verdiği bahçedir lalezarın kendine
Binbir nesne arasında deli bir huydur
Olmaya gör, insan uğrar bazı buralara aşka özge huzur
Koparılan her goncayı kendi canından bir parça bilirmiş gibi insan...
Düştüğü derdini delicesine
Döşüne bağrına sarılaran

Seyfi Karaca........Ocak / 12