Üryan Şiiri - Fahri Bulut

ÜRYAN
İşkembesi şişen, gözü doymazlar,
Kul hakkına af yok, denir aymazlar,
Tanrı kelamını, tutmaz, saymazlar,
Yediği kul hakkı sorulur ondan,
Üryan geldin, üryan giden dünyadan.

Sözü yalan özü kara, çürükse,
Bismillah çekerek kul hakkı yerse,
Mağrurla, kibirle, hep ben ben derse,
Tanrı ya şirk koşan sorulur senden,
Üryan geldin, üryan giden dünyadan.

Edep bilmez zalim olup azanlar,
Doğru söyleyeni asıp, yüzenler,
Günahlarla dolu kabre konanlar,
Zulüm kar oluşu sorulur ondan,
Üryan geldi, üryan gider dünyadan.

Ecel bana kıymaz hiç ölmem sanan,
İblisin sözüne inanan kanan,
Utanmaz kimseden küfürbaz olan,
Azrail korkar mı ey zalim senden?
Üryan geldin, üryan giden dünyadan.

Rızazade, azar kem olan kişi,
Kötülük yapmaktır hayali, düşü,
Cehennemlik kulun orda zor işi,
Zebani korkar mı ahrette ondan,
Üryan geldi, üryan gider dünyadan.
16.01.2022
Fahri Bulut Rızazade