Üryan Şiiri - Sabahattin Nayir

I
Çıldırmak imkansız mı?
Üç menekşe üç silah veya üç menekşe
Mehtaba hangisi çıkarır seni
Mutluluk kayboluyor her an
Çıldırının anaforunda yok oluyor
Mezardan annem, babam, kardeşim ve üç menekşe çıkarsa
Zehir taşıyan sinekler seğirir beynime
Dipsiz kuyulara serilir köle bedenim
Üç silah dayanır şakaklarıma
Mezarcı ekmek parası bekler
Toprağı alın teriyle kazmalayıp
Molozları koymakta toprak değirmenine
Çıldırmak imkansız mı? Bayım!

II
Ağır ruhlar, topuzlar iniyor sırtıma
İnlemeler! İnlemeler! İnlemeler!
Ateş çeşmesinden içilir mi su?
Annemin ciğerleri paramparça
Kokusu geliyor kardeşimin katran kazanından
Mezarcı perilerle izdivaç ediyor
Zevki iliklerinde hissediyor
Vurduğu her kazmada
Çıldırmak imkansız mı? Bayım!

III
Ağlamaya sabırsız üryan halimle yaşarım
Yalnızlık evimdir ona koşarım meşheri kalabalıklardan
Tavan yoktur başımın üstünde
Üç yıldız düşüyor her akşam odama
Zaman yavaş ilerliyor karanlıkta
Yoksa dönmüyor mu geceleyin dünya?
Akşam doğmuyor güneş sabah olduğu gibi neden?
Çıldırmak imkansız mı? Bayım

IV
Kadınlar…
Ruhları gözlerinde mi kadınların?
Ellerinde mi?
Yoksa öpemediğim dudaklarında mı?
Niçin çıldırmıyor babam annem öldüğünde?
Yoksa çıldırmak imkansız mı? Bayım!

07 Ağustos 2000
Saat 04.25