Urûk-i Gül-büne Hâr Oldı Nişter-zen Tabî ...

Urûk-i gül-büne hâr oldı nişter-zen tabîbâsâ
Güli müstagrak-i hûn itdi çeşm-i ‘andelîbâsâ

Der-âgûş olmaz ol âhû-yi vahşî ictinâb eyler
Dil-i zârı ider ser-geşte Kays-i nâ-şikîbâsâ

Olur ‘işretgeh-i vuslatda nukl-i bâde-i la’lün
O gabgab kim belürmiş gerden-i sâf üzre sîbâsâ

Şikest it şîşe-i nâmûsı ey cân-i sitem-dîde
Eger bezm-âşinâ-yi yâr olam dirsen rakîbâsâ

Olam dirsen eger âzâde kayd-i hod-perestîden
Tecerrüd ihtiyâr it pîr-i bî-berg ü nasîbâsâ

Zenahdânından ayrılmaz dil ol serv-i gül-endâmun
Olur san şâh-i gülde âşyân-sâz ‘andelibâsâ

Dirîg itme dil-i hecr-âzmâdan zevk-i pâ-bûsun
Senün üftâdedür râhunda Sâmî-i garîbâsâ