Uruğa Gün Doğa Şiiri - Ozan Efe

gelene bahardı kapıda dura
kış ağırlığından yeğni dirice
ireme uzaktan boşa kudura
uy sağırlığından ısın derice

ağlayan gülesi gözyaşını sil
başkasına asi kirpiğinde kil
köküne sevdası ardına çekil
ortasından yaşar sıra yerice

hüznünü atınca gülü yüzüne
sözünü katınca yeli güzüne
sarılıp yatınca deli düzüne
dağın ardı gelir güne berice

ayı damtaşına kalaylı tasın
tutulur gecede dala ortasın
yaz gecelerine uca yatasın
serinliğindendir doğar irice

ozan efem anı yaşanılandı
yazı dalı yanı kuşanılandı
meyveleri ani boş anılandı
uruğa gün doğa tanı ferice

260312denizli