Ürperir Ten Şiiri - Ali Topal

Bembeyaz düşler düşürdüm
Gecenin en kuytu karanlığına
Cehennem ateşiyle kutsanmış
Nehirlerin telaşı maviye koşar
Kimliksiz fısıltılar saçar

Çekilen karanlık gibi göklerimde
Dem almış çayımda bir yudum sevda
Sessizliğe soyunur zaman adam gibi
Ayışığının kumsala vuran şavkında
Hiçliğe kayarken solgun bakışlar

Kalabalık sokakların soytarı bakışı
Tarumar edilmiş bahçeme sığınıyor
Kızıla düşen hercai bakışlarda
Yeniden doğar bu umarsız beden
Leylim bir akşamda

İnfaz edilir gencecik düşler
Özgürlük kanatlarında olmuşsa mühür
Ney üfler aşkın dergahında
Umudun haylaz ve uçarı çocuğu
Uçurum kıyısına davetkar

Dağ başlarının suskun yalnızlığına
Dünya toprağına değince bakış
Beydağının zirvesin de tütsülenir ruhum
Beyhude yakarışını toprağa karıştırır

Ay karanlığı toplar gözlerim geceden
Ömrüm mabedinde yürek üşür
Ölümün öte yakasında
İflah olmaz bir ölüm korkusu
Ürperir ten