Turgay Delibalta - Ürkek Bıldırcın (Öykü ...

Ürkek Bıldırcın
Bu kadar soluk, bu kadar soysuz yaşamın her gün biraz daha örüldüğü, kent içinde hep sığınacak bir yer aradı. İnsan kümelerinin hemen bulvarlara açılan arka sokaklarında küme küme küçük iskemlelere oturup günlük sıkıntılarını atmaya çalıştığı yerlerde oturup günün yorgunluklarını atmaya çalışır. Bazen o küçük iskemleli yerler yetmez daha sakin ve yalnızlıklara açılabilecek kapıların bulunabileceği yerler kapılar arayıp durdu.
Bu yerlerde oturanların bir kısmı öğrenci, bir kısmı kent kaçkını, bir kısmı ise başkentte iş takip etmek üzere gelmiş kentin geçici sakinleri. Bazen yürüttüğü işlemlerden sıkılan ya da çıkmaz sokaklara düşen yolların verdiği sıkıntılardan ırak seçilen yerlerden biri.
Bazen uğrayıp kafa çekmek üzere kentten kaçmak için kendinizi saklayabileceğiniz merdiven altı ya da hemen bulvarları iki kıyısın da yükselen gök delenler altında bodrum katlarda soluklanabilir ya da kendinizi bütün gözlerden saklayabilirsiniz. İşte böyle kendinizi saklayabileceğiniz yerlerden birinde. Hafta da birkaç kez gelip bir iki bira içip tam sözcüğün içini dolduracak şekilde bir başınıza politik tartışmalardan, çakır keyif kafalardan ırak kendi yalnızlığınıza kalabileceğiniz mekanlar vardır kentin o koca sonsuzluklarında kaybolup gideceğiniz.
Her hafta hemen bir merdiven altında olan birahaneye gider orada kendine açılan tüm kapıları kapatır ve iç dünyasında savrulup giden dönülmezlerini hesaplar kendini kent içinde boğan her şeyden uzak tutar oralarda insanlar.
Kendi sosyal kümesine ekonomik düzeyine bakmadan gelip oralarda kendini saklar kendi olanlarından insanlar…?
Kentin gürültülerinden kaçkın, ürkek bıldırcın gibi seke seke gelir. Irak yerlerin kokularını getirir gözlerinde. Tek tek gezdirir bütün masaları. En dipte en karanlık köşedeki masaya ilişir kalır. Bir soluk alır gibi, kendini oranın karanlığına bırakır, bazı akşamlar.