Ürkek Atım Şiiri - Ümit Fatma Uçar

Yeni bir at aldı babam
Ömür geçirmiş dağlarda
Hoş geldin güzel dedim
Çevirdi yüzünü kapadı gözlerini
Çok güzelsin dedim
Umursamadan baktı dağlara
Okşadım yüzünü
Çok gerdi kendini
Yelesinden tuttum
Kovdu sinek gibi
Sen çetinsin dedim
Dik dik baktı
salladı kafasını kişnedi
Ürkütmeyelim dedi babam
Ayrılığın acısını yaşıyor besbelli
Bizi sevmeyişine bozulduk
Abim şekeri denedi
Onu çok sevdi
Koştum eve hemen
Döndüm bir avuç kızıl üzümle
Yedi üzümleri de neşeyle
Adına şeker dedik
Şeker gibi şeker atım
Ama dokunmayın ürkeğe
İnadı üzerinde
Duymasın araba motor sesi
Bulamazsınız onu yerinde
Durduramazsınız
olsa da dağın tepesinde
Yayladan köye dönerken
Gülsen ile bindik şekere
Uzaktan araba sesi duyuldu
Dikti kulaklarını uçtu birden
Gem dizgin yalvarmak yakarmak
Hiç birini dinlemeden
Dört nala gidiyordu
Coş, koş uçuyordu
Neredeyse uçuruyordu
Gördükçe kişileri seslendik
Durdursunlar şekeri
Nafile inat aynı tempoda
Koştu dört nala engelli yolları
Üzerinde ecel terleri dökerken biz
Tıp diye durdu yaylaya yollandığı yerde.