Küşâdı bend-i zülfün şîve-i bâd-ı sabadandır
Perişan olduğum her dem hayal-ı dil rubâdandır
Beni dûr etme şâhım bir zaman gülzâr-ı hüsnünden
Benim aşka giriftar olduğum “Kalû belâ”dandır
Oldu sevdâsı hemîşe bir gülün ağlep bana
Dâr-ı dünyadan göründü aşk müstevcip bana.
Mushaf-ı aşkında yârın okudum Nûr âyetin
Aşkdır râh-ı talebde yâr-ı hem-meşreb bana.
Olıcak Rûz-i cezâ tab’-ı selim isterler
Hüsn-i ahlâk ile hem hulk-ı kerim isterler
Ârif-i sırr-ı Hudâ merd-i hakîm isterler
Sanma ey hwâce ki senden zer ü sîm isterler
“Yevme lâ yenfa’u”’da kalb-i selîm isterler
Mikünem şâm u seher mest temennâ-yi habîb
Ki şeved kısmet-i men ârız-i zîbâ- yi habîb
Ger be- bînem ruh-i u cân mîdehem der kademeş
Çün menem Keys-sıfat âşık-ı şeydâ- yi Habîb
Terk etme sâlatı olasın bende-i ma’bûd
Ahlâk-ı pesendîde ile ârif-i mes’ûd.
Her vakit-i seher Hakk’a münâcât u sücût et
Her secdeye bin rahmet eder Vâhid u Mevcûd.
Muharrem mahı çün erdi dilâ vakt-i mahabbetdir
Bu demlerde Hüseyn’in çektiği derd ü meşakkatdır.
Ali evlâdının kanın yere akıtdılar nâ-hak
Gürûh-i ehl-i imana belâ vû hem musibetdir.
Varırsan kûy-i cânana hıram et
Saba benden varıp yara selâm et.
Beni öldürdü dehrin bed- fiâli
Bana sun cam-i mey sâkî kiram et
Neşv-i aşkınla gönlümü kılma nâlan yâ Vedûd
Dûzah-ı hecrinde koyma zâr u Sûzan yâ Vedûd
Eyleme mahzun beni ey hâlık-ı kevn ü mekân
Feyz-i lûtfundan demâdem eyle şâdan yâ Vedûd
Sakî bana ver bâdeyi hengâm-ı tarabdır
Dilden gamı def’ eyleyecek “bint-i ineb”’dir.
Bir dilbere dil oldu yine can ile meftûn
Bir hoş güzel amma ki onun aslı Arab’dır.
Zalim sana ben eyler idim sıdk ile ülfet
Asla bana sen eylemedin zerrece rağbet.
Çekmekteyim envâ-ı cefâ cevr-ü sitemler
Vaktinde sana söylerim ettiklerini elbet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!