Şimdi bakıyorum da,
Şimdiyle kıyaslayınca,
Yüce bireyler arasında,
Ve dolayısıyla yüce bir toplum içinde büyüdüm.
Bu günleri gördüm.
Tezat ne?
O yüceliğin aktarılması,
Gerekiyordu devamı.
Ne yazık ki esamesi kalmadı.
Bunu herkes biliyor.
Görüyor.
Buna rağmen üretim devam ediyor.
Ediyor da,
Dişe dokunmuyor.
Dokunmuyorsa ne anlamı kalıyor?
Kayıt Tarihi : 24.12.2018 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!