Üç fidan Şiiri - Kemal Tekir

İçinde yaşadıkları halkın,
Hakkını,hukukunu,
ölümüne,savunan,
Küresel emperyalizme,
kafa tutan ,baş kaldıran
Onların ipliğini pazara çıkaran,
İnandıkları davadan,asla geri adım atmayan,
"Tam bağımsız Türkiye"
İdealinin peşinde koşan,
Hayatlarının baharında
Üç genç fidan,
Deniz Gezmiş,
Yusuf Arslan,
Hüseyin İnan,
6 mayıs 1972 de,
Asıldı darağacında,
Henüz 25 li yaşlarda.
O günden bu yana ülke,
İflah olmadı bir daha,
Kahramanlarına sahip çıkmayan,
Onların değerini anlamayan halk,
Şimdi emperyalizme, payanda gibi,
Yaşıyor zor şartlarda,
Sömürgen,asalaklara,
Parya gibi yurdunda.
Satılıyor parsel parsel,
Vatanın toprakları da,
Satıldı cumhuriyetin ilk yıllarında,
Kurulan fabrikalar da,
Yeraltı,yerüstü kaynaklarımız,
Peşkeş çekiliyor
Küresel baronlara,
Tam bağımlı ülke olduk,
Sömürgeci tiranlara.
Sımırlarımızı açtık,
Sözde sığınmacılara,
Bu gidişle ülkemizde,
Düşeriz birkaç yıl sonra,
Bizler bir gün azınlığa ,
Devlet te,vatandaşta
Batmış gırtlağına kadar,borca,
İç açıcı değil dostlar,
Ne yazık ki manzara,
Taşıma suyla değirmen,
Dönmüyor artık hayat ta.
Millet fakru zaruret içinde,
Sürünüyor günümüzde.
Gelir dağılımında,vergide,
Adaletsizlik revaçta,
Fakirden alıp zengine,
Servet aktaran bu sistem,
Toslar yakında duvara.
Böyle gelmiş ,böyle gitmez,
Gitmez dostlar bu devran .
Uyan ,halkım uyan uyan.
Kahrolsun emperyalizm,
"Yaşasın,tam bağımsız
Türkiye".

Kemal Tekir