Unutursun Mihribanım Şiiri - Yorumlar

Tek kelime ile muhteşem bir şiir.

Hikayesini ilk okuyorum merhum büyük şairin Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun . Hocam bu vesileyle sizlere de teşekkür ederim

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun Rabbim merhametiyle muamele etsin inşallah

Ola ki merak edenler olabilir diye şiirin hikayesini paylaşmak istedim.

'Mihriban' Abdurrahim Karakoç’un 1960'da gerçek adını gizleyerek bu şekilde seslendiği kızın adıdır.

Şair, Hollanda'da yayınlanan 'Platform dergisine verdiği bir röportajda Mihriban'ı ve şiirin hikâyesini şöyle anlatır:

'Köyde düğün olacaktır, civardan misafirler gelmeye başlamıştır. Genç Abdurrahim köyünde bir genç kız görür, ailesiyle komşunun düğününe gelen misafir kızdır. Tanışmak nasip olur, şefkatli, merhametli, muhabbetli, güler yüzlü, yumuşak huylu manasında ki ''Mihriban''dır bu. Misafirlikleri ilerledikçe aşk da ilerler.

Bir sabah Abdurrahim kalkar ve Mihriban adını koyduğu sevdalısını görmeye gider, gider ki misafirler gitmiştir. Abdurrahim’in dünyası değişmiş, hayat manasızlaşmış, aşk acısı yüreğini yakmıştır.

Bu halini gören ailesi kızı bulmak için Maraş’a gider, uzun aramadan sonra kızın ailesini bulur ve kızı isterler. Önce ''kız küçük'' derler, ''henüz erken'' derler, bahane bulurlar, bakarlar ki Abdurrahim’in ailesi ısrarcıdır, gerçeği söylerler: “Kız nişanlıdır.”

Abdurrahim kızın nişanlı olduğunu duyunca da: “Bir daha bu evde ismi anılmayacak ve konusu geçmeyecek.” der.

Yedi yıl geçtikten sonra şairin içindeki aşk ateşinin sönmediği anlaşılmıştır. Çünkü Abdurrahim Karakoç ''Mihriban'' şiirini kaleme alır. Elbette şiir türküye dönüşünce Mihriban da dahil herkesce duyulur. Mihriban, şaire bir mektup yazar ve “Unutmak kolay değil” der. Abdurrahim Karakoç bu kez ikinci bir şiir yazar. Şiirin başlığı ''Unutursun Mihriban'ım''dır.

Şairin kabri Ankara Bağlum'dadır. Ankara'da ikamet ettiğim için zaman zaman merhumun kabrine uğradığım olur. Rabbim kabrini nur mekanını cennet eylesin.

Saygılarımla.

Evet, insanoğlu acziyetinin muktezası olarak, gerçekten de nisyana müpteladır. Çünkü o, değil insanlara olan sözlerini ve minnettarlıklarını, kendisini yoktan yaratıp, sayısız nimetlere mazhar kılan Rabbine olan minnet borçlarını bile unutup ona karşı kulluk görevlerini ifa etmemekte ve de nankörlüğü yeğlemektedir. Rabbim bizleri böyle nankörlerden etmesin amin!

Abdurrahim Karakoç merhum, şiirdeki ustalığını bir kere daha konuşturmuş ve böyle harika bir şiire imza atmıştır. Rabbim taksiratlarını affedip, rahmetine mazhar kılsın amin!

Karakoçun Mihriban kadar dilden dile geçmese de türkü olarak insanın içine işlediği gibi Miribandan daha gerçekçi bir tema taşımaktadır

Muhteşem bir eser

Abdürrahim KARAKOÇ kardeşimizi rahmetle anıyorum. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet, ruhu şad olsun. Çok değer verdiğimiz, severek okuduğumuz şiirleri var. Dikkatimi çeken bir durum var..! Sözleri kısmında, şiirin sonunda, KAYNAK, makximach yazmışlar. Bu gibi yazılar, başka türkülerin, sonunda da var. Bunu Niçin yazıyorlar ?
Kaynak söz Onların değil. Selam ve saygılarımla bilginize sunuyorum.

bu da benden gelsinnnnn mak


gitmeye korkar gönül
olur ona hergün bübül
öyle kokar ki sanki bülbül
belki kara narin bir gül

ayrılıkta bir gün gelirmiş
seven demi artık gidermiş
yüzyüze gelsek ölcek haldeydik
ama gerçek aşıklar göremezmiş

muhtemel aşk değildi bizimkisi
severdik ama imkansızdık
herşeyden güzeldi bakışı sevgisi
özlerdik ama kavuşamazdık

Guzeldi

Bir iki kelam de bizden olsun.


Yaz iki satır kati izi kalır
Ya öğüt verir ya gönül alır
Söz uçar yazı baki kalır
Eserinden başka ne kalır
..............
Abdurrahman Karakoç, bizim insanımızın gönül dilinden konuşmuş ve yazmıştır. Ağdalı sihirli cümlelerden kaçınmış ,sade ve sahici şiirleriyle gönüllerimize, kulağımıza hitap etmiştir. Unutmadık, unutmayacağız, Allah Makamını Ali eylesin. Saygı ve rahmetle yad ediyoruz.