Unutur musun? Şiiri - Ayşe Gönül

Nedendi bu kaçışların
Sonbahar rüzgarları gibi savruluşun..
Sitemli bakışların arasında,
Hala sevgi taneleri serpilmiş.
Çırpınan bedeninden aşklar dökülürken
Neleri alıp gidiyorsun,
Hangi yaşanmışları,
Bana senden neleri bırakarak....

Savurduğunu sanıyorsun,
Sonbahar yaprakları gibi duygularını.
Okyanuslarda ölsün istiyorsun,
Her bir cemresi dalgalarla,
Sana çarpıyor yaralarcasına....
Volkanik dağlar gibi
Lavlar içersin de sevgin
Kanatıyor yine yaranı...

Unutur musun sanıyorsun onca yaşanmışları...
Sabah güneşten önce,
Gözlerinde var oluşumu.
Mahmur gözlerini defalarca öperek uyandırdığımı.
Ellerim yüzünde sıcacık gezinirken,
Terk edemezdin bedenimi...

Unutur musun sanıyorsun?
Kuşlar gibi yüreğimiz çırpınırken
Avazımız çıktığı kadar
//Seni Seviyorum// diye bağırdığımız.
Deli diye bakıp kıskanan gözleri...

Unutur musun sanıyorsun?
Bir dakika habersiz kaldığımızda,
Hafiye kesildiğimizi.
Mutluluğun beraberlikten başka bir şey olmadığını.
And içerdik,akıttığımız her kanımızda...

Hangi duyguların senin valizinde
Hangi duyguların perişan, tarumar.
Tek bir şey var, sen de bilmediğin
Yıllar geçse bile hep sende kalacak
Cerrahlar bile neşterle yemeyecek,
/Dudaklarına kondurduğum sıcacık buselerim/...
Asırlar geçse de tazeliğini koruyacak....
Asırlarca senle yaşayacak.....

Ayşe Gönül
02.02.2014 22:31