Ölür insan.
Hem de öyle heybetli, öyle görkemli,
Öyle kalabalık olur ki o ölüm.
Adın bir daha hiç anılmaz,
Kahkahaların kulaklarda çınlamaz,
Gözlerinin rengi silinir.
O ses...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta