=Unutulmuşum= Şiiri - Mehmet Selim Çoban

Ben unutuldum gurbet diyarlarının mahpuslu gecelerinde
Yar yok, yaranı yok kalbimin
Yanansa içidir yüreğimin
Soranım yok unutulduğum tutsak gecenin
Hüzünlü hatıralarında.

Umutlarımı yitiriyorum dem dem
Her sonbaharın hüzünlü geleneğinde
Umutlarını tükettirdi zaman, gözlerimin
Hayalini bile edemez oldum
Sevenlerim dediklerim sevdiklerimin.

Soğuk bir kış gününün karlı sabahındayım
Rüyamda gördüğüm anacığımı
Yıllardır hasretini çektiğim babamı
Ve hasret çiçeğimin dağ özlemini yaşıyor kalbim.

Dostlarıma nice yüce anılar
Zamana sığmayan günler bıraktım
Kalblerini yanıma alıp
Ruhumu bıraktım
Hiç unutulmayacak sandığım
Okunmayan öyküler bıraktım.

Unutulmuşum baharın bağrında yaşayıp
Büyümeyi unutan bir çiçek misali
Kanadı kırılmış bir kuşun özlemi
Annesinin terk ettiği bir yavrunun bakışları var
Sevenlerimi düşünürken yollarına baktığım
Dört duvarlı palerinli odamın sisli penceresinde.

Ben sevmeyi unuttum
sevilmeyi unttum
Hayat hikayemin neresindeyim
Yazmayı unttum
Yaşamayı unuttum
Unutulmuşum ben uzak diyarların karanlık köşelerinde.