Unutuşun bedduası19.10.2024 03 49

Unutuşun bedduası

"Bu şehirde unutulmaz ne varsa,
Biz unuttuk onu, sessizce, dilsizce,
Dualar dökülmedi dilimizden,
Beddualarımız saklı kaldı gölgede,
Kalbimizin en derin köşesinde.

Adını anmadık, bakışlardan kaçırdık,
Hani belki, biz de kurtuluruz sandık.
Ama içimizde biriken o acı,
Duası eksik, bedduası eksik,
Boşluğa bıraktı tüm suskunluğu.

Gözyaşı yerine lanetler döküldü,
Ondan değil, unutuşumuzdan suçluyduk.
Biz onu unuttuk sanırken,
Ruhumuz beddua ile dolmuş,
Her sokakta yankısı kalmış.

Bu şehrin her köşesi yıkar sevdayı,
Köşe bucak unuttuk, sandık ki fayda.
Ama bak şimdi, beddualar dilde,
Susmak yetmedi, kalbimizde ateş,
Yakıp kavurdu tüm hatıraları.

Sonunda anladık, unutmak yetmiyor,
Bu şehir, bu anılar, peşimizi bırakmıyor.
Dua etmedik, susmadık da,
O yüzden beddualarla kaldı adın,
Bu kalbin en acımasız köşesinde."