Unutulmuş Patikadan Sonra

sabah camları çimlenmiş
gam sesiyle de umudu kanatlı
ilk göz açışında bile meçhul yolcu...

kapıların ardına ölümüne meraklı
kaygıları puslu bir denize doğru
parkasında kaçma telaşı söküğü...

sesi kar sesine yakın 
şehri ardına takıp yalnızlığının
bulutlardan haberli üzgün...

evler yokuş yukarı mesafeler deniz aşırı
yumuk yüzünde bütün uzakları
üşümeyi unutmuş ayakları...

karanlığa karşı bir ah gibi 
kaldırımlarla sırt sırta verip bir anda 
kaybolacak bütün sokaklarda...

bir türkü dolanıyor ya diline 
avuçlarında son anına sakladığı
sıcaklığı uzatıyor sönmüş yıldızlara...

unutulmuş patikadan sonra 
son yaprağı bulacakmış gibi 
koşuyorum sana... hâlâ...

sokağın ortasında kenar
şarkılarda susma yeri 
anılarda unutulan an...senden sonram...

ömrün süt dişlerinde güleç
zamanın ergen çağında güzel 
mevsimler olgunluğunda vakur
"ama hepsinde yağmurlu"...

yüreği günbatımına hükümlü
sargısı ahmak ıslatandan 
sevgisi ilk defterindeki gibi...