Unutulmuş Deniz rüyası Şiiri - Yusuf Kırgın

Bütün duygularım ısındı birden, hatırladığım eski bir kadının defterin de
Balığa çıkmış, şarap içiyorduk
Sonra o düşüyordu ,ben düşüyordum
Kurşunlanan, boş bira ,şarap şişeleri gibi patlıyordu aramızdaki elektrik
Kayık ,su alıp duruyordu
Güneş kızmış ,dişi bir köpek gibi kuduruyordu , yakarken vücudumuzdaki yamalı yaraları
Isındı barut, o düştü. Ben düştüm.
Biraz şarap kustuk, anlatırken birbirimize içimizdeki zengin yoksullukları.
“Halletmiyor be kuzum .şimdi balık olsak ta bulamayacağız Sadetti “deyip duruyordu kendileri
“Bak şimdi suya batıracağım başımı, öldürmek için kafamızdaki bitleri.”
“Peki midemizdeki sirkeyi de kusabilecek miyiz ”deyip üsteledim kendilerini
Biraz sustuk. Biraz konuştuk. Biraz kustuk.
“Yoruldum” dedi . “Eve dönelim”
açtığımda gözümü, yaralı bir köpekti yatağımdaki .
Şarap bitmiş ve de biraz kusmuştum.