Ben olsam
ağlardım bütün gözyaşlarımla
bırakırdım bütün umutsuzluğumu
hüznün limanlarına
çünkü
bu kadar acı ve hayal kırıklığına rağmen
kibirle dönüyor dünya işte
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta