Unutulmuş Bahçe Şiiri - Kağan İşçen

...unutulmuş bir bahçeyle kış konuştu...

bahçe:"bir sen anımsadın beni"...
kış:"ben ayırdetmemeyi unutmam sadece..."
bahçe:"ben yapraklarımı yapraklarım da beni unuttu oysa"
kış:"üşütmekte üstüme yoktur ayırdetmeden hiçbir ayrılığı"
bahçe:"anımsanmaya değer unutulmamanın adıdır mutluluk...demek..."
kış:"sırf sana olan yalan olandır zaten bahçe,bir de sırf bana"
bahçe:ben ve tüm dünya bir bütünüz zati,
mutsuzluğum kaldığım için sırf kendime...
ve sırf bana olan unuttu da beni
ama anımsadı yalnızlığımı,
sıtmalı ayazları eşit olan herkese..."
kış":ben üşütürüm yaz ısıtır
hiçbir şey beklememektir her şeyi verip bir de,
mevsimler yorgunu bir öğlen karşılıksız sevmek
insanı insandan yana olanı...
yeter ki sen paylaş her şeyi hiçbir şeyle hiçbir şeyde bile..."...