Unutulmayan uzakların çığlığı

Unutulmayan uzakların çığlığı…

Yüreğim efkarlı bir tuhafım, manasız hayatımda tadım tuzum yok,
Ruhumda çıldırmışım, mayın döşenmiş gibi tenimde patlıyorum.
Beklenmeyen bir davranış yürür yüreğimde, kanatır sevgimi,
Umutlarımın sokaklarında kayboldum, aradığım sadece kendim…
Ben nerdeyim sen yoksan eğer, yokluğunun hapisanesinde hükümlüyüm,
Gündüzün bembeyaz aydınlığını, görmeyen gözlerimde bir körüm,
Hayata suskun yaşam özürlü, duygularım solumuyor canımdan,
Kıskıvrak yakalandım bir ağ atılmış sanki, elim kolum bağlanmış…
Hani durgun sular gibi kirlenmiş dünya, mikrop sarmış her tarafı,
Bakamıyorum canım yanıyor, dehlizlerin karanlık soğuğunda,
Adımlarım pejmurde, potinlerin sıkmasından acıyor parmaklarım,
Daralıyorum nefessiz hayat gibi kaskatı bakışlarında hüzün…
Yüreksiz gecelerin mat karanlığında, donuk ten rüzgarı esiyor,
Yıldızsız bulutlara gömülmüş hayat, damlıyor toprağa ve ıslak,
Ellerimde bin yaşam taşıyorum, gücümün tepesinde saklıyorum,
Sevdamın doruklarında, güllerin bahçesine yürüyor hislerim…
Kanatsız uçuyorum masmavi gökyüzüne, tutuyorum özgürlüğümü,
Gidiyor sessizce unutulmayan uzakların, çığlığını susturmaya…

Oktay ÇEKAL
30.12.2012-04.38