Ölüden korkmak
Ölümden korkmak degildir.
Ölmeyecekmiyiz...
Ölümsüzlük ölmeyecegimiz anlamina gelmez.
Öldünmü harbiden öleceksin.
Ne ölüden korktum nede ölümden
Izzet amcamin öldügünde, birde babamin.
Tanrim onlari verdigi gibi aldi.
Hayirli öldüler...
Ölümsüzlük ölmeyecegimiz anlamina gelmez.
Ölmemis gibi ölümler gelir insanin aklina...
Ablamin öldügünde!
Birde annemin...
Ablamin sir gibi ölümü
Tarifsiz kaybolusu
Düsüncelere soktu beni
Evliliginde horgörmüslülük
Egitimsizliginde eziklik
Yasamda emirkulu
Son zamanlarda aldatilmislik
Acisini yasadi sesizce...
Yanliz koca sehir Istanbulda.
Savundu direndi ama
Kuvvetsiz kaldi eli silahli kuvvetlinin yaninda.
Tarafsiz yanliz oynadi hayatinin macini..
Ölmeyecekmis gibi öldü...
Annem barinacak limanini zor buldu
Cünki yanlizdi
Anlatamadi kendini korkaklik esir aldi.
Delici bakislar bogazinda dügümledi yedigini...
Anlatamadi yanlizliginin esiri oldu
Yanlizdi koca sehir Adanada.
Bir sabahin sessizliginde
Parkin bankinda otururken yaliniz
Yasli bir cinar agaci gibi devrildi sessizce
Ölmeyecekmis gibi öldü...
Biri öldü cekiyordur yaptiklarini
Birileri korkmuyormu ölmekten
Ölüden korktuklari gibi.
15-01-2013. Wuppertal
Agah ÖzbekKayıt Tarihi : 16.1.2013 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!