Unutulmayan kahvaltı Şiiri - Ferhangi Şiir

-Nereye gidiyorsun?
Daha kahvaltı bitmedi.
Beni mi beğenmedin kahvaltıya mı?
Yoksa üşüyor musun?
Benden mi soğudun.
İstersen ceketimi al .
Gidiyor musun?
Sen bilirsin.
Neden konuşmuyorsun ?
Söyleyecek sözün kalmadı mı?
Hani sen şiirler yazardın.
Dizeler mısralar ?
Neden susuyorsun?

+Aslında söyleyecek çok şey var da,
Seni sana nasıl anlatayım ben .
Seni sana anlatmak için kelimeler yeter mi sanıyorsun.
Konuşsana....

- Sen çok duygu yüklü bir kadınsın.
Sen benimle konuştuğunda, kendimi çok özel hissediyorum.
Kendimi buluyorum sözlerin de ve o sözlerin bana ilham oluyor,
Çok zekice ve güzel sözler biliyor musun?
Ben senin sayende şair oldum.
Şiirler yazıyorum hep gönülden gönüle akabilen şiirler.
Senin gözlerine bakıp ilham alıyorum.
Aşık mıyım bilmiyorum ama ben şiirleri sadece aşık olduğumda yazabiliyorum.

+ Ben şiir yazmayı bıraktım.
Şiirlerde duygularımı anlatamıyorum artık sana.
Senin hasretin o kadar çok acı veriyor ki artık bana. Anlatamıyorum bir türlü....

- Biliyorum kapattın artık gönül kapını.
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni diye düşünüyorum.
Ama yine de vazgeçmedim ben.
Ne kadar uzak olursan ol aramızda ne kadar uçurumlar olursa olsun.
Biliyor musun uyuyorum aklımdasın, uyanıyorum sen.
Seni düşünüyorum o senin gözlerini.
Sen benim ölümümsün,
Sen benim yaşama sebebimsin,
Şimdi boş boş geziyorum ortalıkta,
Aslında gururluyum ben ama gururumu yerle bir ettim senin için.
Hatırlıyor musun dere kenarında kahvaltı yapmıştık. Çay içmiştik bardağın yarım kaldı ve bırakıp gittin.
Hala saklıyorum o bardağı, içim götürmüyor ama bakıp bakıp seni düşünüyorum.
Ben neyim aşık mıyım ?
Nasıl unutmuşum ben senin o bakışlarını sevdiğini.
Doğru mu bu?

+ Benim hatıralara ihtiyacın mı var sanıyorsun seni düşünmek için.
Hiç aklımdan çıkmıyorsun ki.
Günümde sen, gecemde sen, rüyalarımda sen.
Sensiz seni düşünmeden bir anım bile geçmiyor ki. Resimlerine bile bakamıyorum özlemden.
O resimlerine baktığımda beraber geçirdiğimiz saatler dakikalar saniyeler gözümün önünden bir film şeridi gibi geçip gidiyor.
Unutabildim mi zannediyorsun?
Hiç mümkün mü seni unutmak?
Seni o kadar severken, bırakıp gitmek kolay mı zannediyorsun?
Ama mecburdum gitmeye....
Ne kadar acı verse de mecburdum bırakıp gitmeye.

- Ben öyle bir yerdeyim ki şu anda, ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum.
Akla karanın ortasındayım.
Vazgeçemiyorum ama direniyorum.
Siyahla beyazın arasındaki gri gibiyim.
Kalsam çok üzüleceğim,
Ama gitsem hayatım kararacak.

+ Gitme o zaman benden.
Hep yanımda kal bir bütün olalım seninle.
Her şeye tekrardan başlayalım.
Olmaz mı?
Konuşamıyorsun değil mi?
Ne söyleyeceğini bilemiyorsun.
Hadi bir karar ver.

- Hadi gel beraber güzel şiirler yazalım.
Artık birbirimizi kandırmayalım.
Sen beni kırma ben de seni kırmayayım.
Hadi ver elini, bir kalemi ikimiz tutalım.
Ve duygularımızı kaleme dökelim.

+ Bizim duygularımız dökülebilir mi sanki bir kaleme. Bu yaşananları kaleme dökmek mümkün mü?
Ben dökemem mesela...

- Bir satırı sen yaz, bir satırı ben.
Bakalım nasıl güzel şeyler çıkacak bizden.
Senin şiirlerin çok güzel...
Hadi gel, biz yazalım herkes okusun.
Aşkımızı bu kalem ilmek ilmek dokusun .
Hadi gel şiirler yazalım seninle.
Kandırmayalım artık birbirimizi.
Hadi aşkımızı yazalım, sevda'yı yazalım.
Hadi tut elimi...

+ Evet gökyüzü şahit olsun,
Sen kalem ben kağıt.
Yazalım birbirimizi.
Sen beni yaz, ben seni.

- Aslında çok şey var yazmak istediğim.
Ama hep sustum.
Çünkü kelimeler yetmez anlatmaya.
Kalem yetmez anlatmaya.
Bu yüzden birini yazsam diğeri yarım kalacak.
Bu yüzden sustum, ama artık susmak istemiyorum.
Elimi tuttun ya, gözlerime askandolu baktın ya,
Hadi doldur bir bardak çay daha,
Seninle karşılıklı çay içelim, güzelleşelim.

- Bu şiiri burada bitirelim artık.
El ele tutuşup yeni yeni günlere gidelim...

+ Seni seviyorum
- Seni seviyorum.....

Söz: Ferhangi siir ve Emelablaa