Unutulmanın Güzelliği Şiiri - Efe Aktürk

Bir an daldım maziye ufukların en ücra köşelerine
Yoktu aslında bu anılar... yoktun ben de...
Yaşananlar ve yaşanacaklar kalmıştı en kuytu yerlerde
Geçmişimi sildim uzak kalmış derinliklerde...

Unutulanlar senle ve hatıraların meçhulde
Kayboldular unutulmanın en güzel hislerinde
Ebediyete gömdüm onları gönlümde
Gömdüm ki görmesinler bilmesinler diye...

Yazmayın anılarımı kalsın en beyaz tahtalarda
Okunmasın bilmesinler kalsın yalnızlığımda
Hatırlatmayın onları bana anmayın bu dünyamda
Bırakın da kalsın unutulmanın güzelliği sona yaklaşmış hayatım da...