Unutulduğunu Zannetme

Seni düşünen nice yanık yürek var.
Senin için dua eden nice kadın erkek var.
Bak yanı başında dile gelen nede çok çok dilek var.
Her bileği bükebilen bambaşka bir bilek var.
Yunus nebiyi sahillere çıkaran denizlerde semek var.

Arzı Semaya bağlayan yüreğin gibi bir direk var.
Hazreti Âdem den beri hak ile batıl arasında bir sürek var.
İnsanlığın haremine el uzatan nice bedbaht cüret var.
Milyonla insanı kopmaz yapan nice nice ilmek var.

Ağlasa da bu günün yarın mahşer yerinde gülmek var.
Hayatı veren uğruna bu dünyada ölmek var.
Bir Medine fethinden döner gibi yuvalara dönmek var.
İyilik kurtuluştur bu uğurda bir mum gibi sönmek var.

Gece gündüz sevda için gözyaşını dökmek var.
İnsanlığa reva görülen çirkinlikleri yeryüzünden sökmek var.
Rabbin huzuruna varmak için sunulan şerbeti sevinç ile içmek var.
Elbette bu dünyada ekip biçtiğini Ol âlemde biçmek var.

23.03.2017 Şiir Atila Yalçınkaya