Unuttunuz mu Şiiri - Mustafa Yaman 2

Servi gibiydi o zaman boyum
Gönül doygunluğunun serin havasında
Özüm heyecan hazzıyla yanardı
Her çiçeği bilirdik arı misali
Hangi gonca açtığını bilirdik
Sular bulanık değil billur akardı.

Hani o üzerimizde titreyen yapraklar
Hani sıcaklarda gölgelerin uykusu
Hani yoncalardaki kuş yavrusu
Mitolojik toprağın ölümsüz tohumu
Çardakları altında mehtap oradaydı
Söğüt dalları altında haylazlık vardı.
Ebedi coşkusunda ormanının esintisi
Durmadan çınlayan cırcır böceklerinin sesi
Şebboylar arasında, uzun çamın altında
Kelebek kanatlarının benekleri,
Neydi o reyhan toplayan kızların baharı
Gözleri bir avuç ışık gibi aktı.

Ey sevginin çocukları!
Boş değil asla bu yaşam
Kimsesizliği var toprağının
İki ırmağın kesiştiği yerde
Tecellînin nurunu unuttunuzmu...?