Gün gelir unutur diye bekleme
Kırdığın bu kalpten bir af dileme
Layık olamadın benim sevgime
Yaşattıklarını unuttum sanma
Yar dedikçe sende vurupta gittin
Gözümde yabancı olupta gittin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta