Unuttum Gittilere Yazılan

Mademki yaylı çalgılar ufkunda hayallerin kuruluydu
Salıncakların yazıklara asılmış iğde dallarıydı ve ellerin öksüz
Yaban çağlarından göçen tayların dizginler taktığı vakte değin
Kendi hükmünce küçük bir kıvılcım çıngısıydın ve pekte bir rüzgarlı
Yolcuları hep yamaçlarına hasretlikler çöken dağların arkasıydın madem
Sığınmış en uzak ellerde garipliğin leyli bir leyli
Ele geldi diye ekin, yola durdu diye ikindilerin bayırı
Unuttunmuydu, çağırdık ve geldiydi harman pınarlarımıza bahar
Düşledik ve Diledik;
evlerimize kendi elleriyle çıralandırdıydı yaz ayları ırgatlık
Unutulurmu..? kaç bir eziyetten
Kerem olduydu ateş ıle aşk
Damarında hayat suyu yuyan toprak, çimenlere yeşerip koyuna ve kuzuya
Mayıs kadar çiçeklenerek, arsız hevesinden deliye dönen
engin inişler
Ne yüksekçe gözalımıydı yaylalar, sonra doruklar
Sırası geldi..Söyledik..
aldı götürdüydü koşumsuz atlarıyla yeller estiren doludizgin
Unuttunmuydu ey sevgili diyen, unuttunmuydu..? ?
Her bir eyvanda eylenmiş bir haber salgını gibi
Dağlar döşlerini yolarken sisten dumandan
Ve bütün yağmurlarda bölüklenip birikmeden, bulutların harabındaki gözlerin
O nasıl bir maral vurgunu ağrılara düşmüşlüktü..
Kor alev olduğuna kış, kıyamet ve kar
Deşilmiş bir bağrın özenle seçilmiş yalnızlığına bütün hükmüyle
Kolları can çekişmesinde asılmış kırlangıçların buzlu zirvelerini aşarken
Tüm bir zaman omzu hep gam yüklüydü, yüreğinse….Kesif hasretlere yaralı
Üzüm üzüm bozulmuş asmalardı gayrı gidem gideme
Ne çabuk unutursun, çırpınan kuştu güzleri ılgalayan hasat
Ve nihayet bir top nar acısıydı, birden bire binlerce…..
Diyeydinde ha ıslığımı yanına katık koyaydım, unutmayaydında,
Sercelerin parmagında aklımdasın çocukluğunla akran akrana
Diyeydinde tembihim evvel giden kırlangıçlardan olaydı
Be sevgili denen…
be salıncakları sıla bayırlarında kalan
Seni…Unuttum gitilere ismi yazılan
ezel zaman masalcısı

Seyfi Karaca