Unuttum bile Şiiri - Aygül Zade

Sanma ki seni unutamam,
Gözlerimde biriken yaşları sildim dün gece,
İçimde yanan korları toprağa gömdüm,
Ne adını söyledim, ne de kokunu hatırladım,
Hatta bak, sesini bile unuttum.

Sanma ki seni beklerim,
O eski masalarda tek başıma çay içmem artık,
Ne saatleri sayarım, ne kapılara bakarım,
Geceleri uyumam,
Çünkü artık rüyama bile gelmezsin.

Sanma ki sana kırgınım hâlâ,
Kırgınlık kalmaz böyle bir yürekten,
Bir gün ağladım, bir gün sustum,
Sonra anladım,
İnsanın en büyük gücü, bırakabilmesinde saklıymış.

Sanma ki sevdan ağır gelir hâlâ,
O yükü omuzlarımdan indirdim çoktan,
Bir şarkı gibi söylenir, biter,
Bir yağmur gibi yağar, diner,
Sen de öyleydin işte…
Bir geldin, bir gittin,
Ve ben sustum.

Unuttum bile,
Adını yazdığım duvarlar yıkıldı,
Gözlerime değen gölgeler dağıldı,
Ne eski fotoğraflar kaldı,
Ne de yarım kalan cümleler.

Sanma ki sana hâlâ kızarım,
Kızgınlık bile bir hatırlamadır,
Artık hatırlamıyorum seni,
Ne gülüşün var aklımda, ne de sesin,
Sanki hiç olmamışsın gibi duruyorsun hayatımda.

Sanma ki seni unutamam,
Unuttum bile,
Hem de seni seve seve…
Hem de gözlerim dolmadan,
Hem de yüreğim acımadan.
AYGÜLZADE ✍🏻