Unuttum Artık Seni Şiiri - Mustafa Üstündağ

Kaçıncı boyutundayım yalnızlığın.
Yoruldum sanırım hayat zindanında tutsak olmaktan.
Ağlamaktan kısılan gözlerim kimsesizliğin en afilli tarifi.
İçimse kor bir magmadan farksız.

Hasretinden ölmek üzreyim bu gece,
Gözlerime vuran ay ışığını sensiz izlemek tatsız artık.
Koşmak isteyen yüreğime dur demek var ya sevgili .
Acıların en şereflisi , kaybetmenin tenine değmesi gibi .

Baharın yüzüme vurmasını unutmuşum resmen.
Güneşli gün görmeyeli, rüzgara bırakmayalı kendimi.
Ellerim dokunamadıktan sonra ayı kıskandıran çehrene.
Neyleyim sırma güneşin ardındaki aydınlık günleri.

Tatsız sabahın kasveti yansır korku dolu gözlerime.
Hatırlamak çok zor anıları.
Yoluna çıkmam unuttum artık cennet kokulu gülüşleri.
Bıraktım artık seni ,unuttum güzün sancısında.