Unuttum Şiiri - Celal Bahar

Unuttum...
Gelmişimi,
Geçmişimi,
Her şeyimi unuttum.
Hep unut diyordun ya;
İşte unuttum...
Kimim,
Neredeyim,
Kiminleyim,
Onu bile unuttum.
Yalnız değilim,
Etrafım alabildiğine kalabalık,
Görsen sanırsın ki ana baba günü.
Sanki gurbetteymişim de,
Yeni gelmişim.
Sanki ölüymüşüm de,
Şimdi dirilmişim.
Boynuma sarılan sarılana.
Yanıma koşan koşana.
Hal hatır soran sorana.
Aralarında yavrum diyen de var,
Beni kardeşi bilende.
Bana baba diyen de var,
Babam olduğunu söyleyen de.
Ama ben unuttum.
Onlar yabancı değiller belli,
Ama tanıdık da değil hiç biri.
Aklımda kalmamış tek birinin ismi.
Bakıyorum öylece boş gözlerle yüzlerine.
Biri yanağımı avuçluyor,
Diğeri saçlarımı okşuyor,
Öteki bir şeyler söylüyor,
Galiba geçmişi anlatıyor.
Çocukluğumuzdan bahsediyor.
Ama ben unuttum.
Sadece beni unut dediğin var aklımda.
Sadece çekip gittiğin var hafızamda.
Senden sonra çektiklerim var.
Yani bir tek sen varsın.
Şimdi söyle;
Madem bende akıl kalmadı,
Sen hala aklımda ne ararsın.