ömür tuvalinde
zamanın fırça darbeleriyle
resmedilen
sensizlik çerçevesinde
bir tablodur;
yalnızlık...
ama ben unuttum...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
..ah.. derken..unuttun mu..unutmak ..söylemekle olsaydı..keşke..lere yer olmasaydı..
kendimi unutan yanım..seni de unutabilseydi...
tebrikler Sayın Akdag,saygılarımla.
Yüreğiniz dert görmesin Harikaydı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta