ömür tuvalinde
zamanın fırça darbeleriyle
resmedilen
sensizlik çerçevesinde
bir tablodur;
yalnızlık...
ama ben unuttum...
kalbin tam ortasında bir damla iken
sel olup,önündeki tüm engelleri aşan
bir duygu var ya tek hece,
işte ben onu da unuttum...
yine o kalbe hançer gibi saplanan,
adı ne olursa olsun,
elinden gelen,
ben onu da unuttum...
adının hangi harfle başladığını,
ne ile bittiğini,
unuttum...
sensizliği de
unuttum...
belki bir ukde kaldı
AH! dedirtten...
Kayıt Tarihi : 6.7.2009 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bodrum - yalıkavakta dostlar arasında özel bir istek üzerine muhabbetle...
![Cengiz Akdag](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/06/unuttum-170.jpg)
kendimi unutan yanım..seni de unutabilseydi...
tebrikler Sayın Akdag,saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)