Unuttu Unuttu Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Gülmedi kara bahtım gülmedi gitti
Üzüntü elem keder hep benim yanımda bitti
Lüks bir hayat istemedim vasatı yetti
Sevgi sevgili hep beni terk etti
Elbet şu kalbim mutluluğa hasretti
Rastlantı mı, şans mı beni dertten derde itti
Elleri güldürürken beni hep ağlattı
Ne yapalım, şans bir gün döner dedi hep bekletti

Çok bekledim şansım dönmedi
Oldu oluyor dedim olmadı
Baksana hala talih gülemedi
Anlasana, anlasana neredeyse ömür bitti
Ne yazık ki yüce Tanrı beni unuttu
Olmaz o kulunu unutmaz dediler, vallahi unuttu
Galiba beni kulluktan attı
La ilahe illallah dedi dilim hep şükretti
Ulaşamadı şükürlerim ondan olmalı unuttu unuttu