Sabahın ilk ışığı sokağa düşerken
kaldırımların taşlarına sinmiş bir yorgunluk görüyorum.
İnsanların yüzünde ekmeğin telaşı
pencerelerde bekleyen umutların buğusu var.
Benim içimde ise
adınla başlayan bir boşluk
gün geçtikçe büyüyen sessiz bir oda duruyor.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta