Seni unutmama olanak mı var
Bu şarkılar yağmur altında seni söylerken,
Bu trenler böyle giderken,
Ötüp duruken bu kuşlar bu sonbahar dallarında,
Bu direkleri sayarken bu telgraf telleri?
Seni unutmama olanak mı var?
Hasretinin yakamdayken
Elleri?
Gün oldu ne yapacağımı, ne edeceğimi unuttum,
Gün oldu bakmayı unuttum aynalara,
Günümü unuttum, ayımı unuttum, yıllarımı unuttum,
Unuttum bu dünyaya ne haltetmeye geldiğimi,
Ne haltedip de gideceğimi,
Gün oldu unuttum ayaklarımı,
Ellerimi.
Ama seni unutamadım,
Yapamadım o kadir-kıymet bilmezliği.
Ne zaman kalkıştımsa seni unutmaya
Yaşardı bu körolası gözlerim,
Sızım sızım sızldı burnum,
Yüreğime mızrak gibi saplanmış olmasaydın; belki,
Unuturdum.
Şu karşımda oturan sen değil misin, bu karanlık gecede,
Köşede-bucakta inler-cinler top oynarken?
Say ki; masamdaki gümüş çerçeveyi unutmuşum,
Say ki; unutmuşum çerçevedeki resmini,
Çerçeve orada, resmin orada ama sen buradasın işte,
Karşımda, içimde, ciğerimde,
Bir ince sızı olmuş, gezinip duruyorsun
Zerrelerimde.
(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 13-14/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 10.12.2004 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)