Unutmam Şiiri - Veysel Şimşek

Cennet bahçesinde güneş ile ay,
Saçlar sırma gözler kaşlar keman yay,
Sana feda kalbin köşkünde saray,
Cennet bahçesinde gülü unutmam.

Ben her zaman dürüst insanı seçtim,
Yaka çektim zalim zorbadan kaçtım,
Akıl verme bana o işi geçtim,
Eğri değil doğru yolu unutmam.

Ne dediğin bilmez dili uzunlar,
Boş konuşur boş yere bizi hüzünler,
Kalsın kem sözlüler neme luzumlar,
Acı değil tatlı dili unutmam.

Bulutlar ah çeker dağlar dumansız,
Üstümüzden gölge gitmez amansız,
Her an fırtınalar kopar zamansız,
Dağdan akan çoşkun seli unutmam.

Dünya binbir halli hayat bilmece,
Şaşırma sen halin olursa nice,
Aç doyur açık ört gündüz ve gece,
Hayıra uzanan eli unutmam,

Veysel derki; eğri ile doğruna,
Körşeytan gıldıklar girer beynine,
Şaşırma taş dolaşırsa hayat kağnına,
Mangalda savrulan külü untmam.