Unutmalıyım seni…çoktan unutmalıydım aslında… bir on sene evvel belki….
Hatta hiç sevmemeliydim seni ben… Ne haddime ki seni sevmek.
Ama işte içimde bunları anlamayan bir yer var sürekli sızlayan…
Giderek azalmaz mıydı bu sızı? Öyle derler ya hep “zamanla geçer”
Zamanla geçmiyor aksine daha da artıyor bende.
Çivi çiviyi de sökmüyor …kerpeten gelse boş.. çivi yerinde “daha da derinde! ” duruyor.
Sürekli bir özlemsin burnumda tüten.. Bir resmiyle gözyaşlarına boğulduğum
Dünyada en çok kızdığım kişisin..En çok sarılmak istediğim kişisin
Sarılıpta öylece kalmak istediğim kişisin…
Sırılsıklam aşık olduğum….deliler gibi sevdiğim kişisin…
07.05.2013
Kayıt Tarihi : 7.5.2013 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Unutmalıyım Seni'anlaşılır içi dolu duygu yüklü sözcüklerden oluşan mısralarla rengarenk süslenerek,bir hüznün bir hayıflanmanın bile muhteşem bir mutlulukmuş gibi sunulduğunun ifadesiydi bence...
Bu denli içten bir çağrıyı bir hasreti haykırışı duymamak için yaşamamak duyup da gelmemek geri dönmemek için de taş olmak gerekir diye düşünüyorum...vallahi bu davet çelik bile olsa karşısında eritmelidir öyle değil mi sizce de?..
Sevgili Şairemizi,dizelerinde bir şelale gibi coşan yüksek debili bir ırmak gibi akan bir rüzgar gibi esip duran duygularını içeren bu harika şiiri'Unutmalıyım Seni'si için yürekten tebrik ediyorum ve de ayakta alkışlıyorum...Saygımla...Savaş GÜRSOY
TÜM YORUMLAR (4)