Unutmalıyım Ama Nasıl?

Yine sisli bir akşam
dar ve karanlık bir sokak
inceden bir yağmur yağıyor
hafiften ıslanıyor yosunlu taşlar
biz ise bu yosunlu taşlar üzerinde yürüyoruz
dedim ya olmuyor düşünmeden işte
kimbilir nerde ve kiminlesin
çok eskimiştir sana verdiğim o resim
yıllar çok şeyi unutturdu belki
ben hiç unutmadım bilmelisin
duvarımda hala resmin asılı
içimde ise hala buruk bir hüzün
ve hala sevginin heyacanı
yüreğimde sensizliğin acısı var
sevgini arıyorum.birşeyler eksik burda
bunu seziyor, hissediyorum
koşuyor kovalıyorum onu
amaçsız, bilinçsiz bir şekilde
yakalamak istiyor uzatıyorum ellerimi
sevgini arıyorum sensizlikte
ihtiyaç duyuyorum seni düşünüyorum
sımsıkı sarılmak istiyorum
sıcaklığını duymağa çalışıyorum
kollarım istiyor, seni arzuluyor
gecenin ıssızlığında seni arıyor
seviyorum, seviyorum seni seviyorum
seni istiyor bekliyorum
sabreden sadece ben değil kalbimde seni bekliyor
bir gecenin sessizliğinde soluğunu duyuyorum yüzümde
heyecanlanıp seviniyorum birden
sana kavuşmanın ümide ile
ışığı yaktığımda işte o anda bütün hayallerim sönüyor
seni bulamamanın üzüntüsü ile bir sigara daha yakıyorum
kibritin alevi aydınlatıyor kapkaranlık odamı
kısa süren bir alevden sonr yine karanlık yine aynı oda
bilmiyorum bu daha ne kadar sürecek sensizliğe daha
ne kadar sabredeceğim unutmalıyım artık, bunu biliyorum
AMA NASIL, KİMİNLE VE NE ZAMAN