Uzaklaşmaya niyetlenir, kaçarsın.
Bir koy bulursun sana ait..sessiz sakin.
Uzanır kumlara ruzgarı yakalarsin..
Senin bilirsin her dalgayı, her ruzgarı.
Sarkılar yazıp, şarap içersin gündoğumunda.
Yemin edebilirsin oranın sadece sana
Bir tek sana ait olduğuna
Ve birden bire farkina varırsın yağmur yağdığında..
Yanlış koydasındır aslında..
O koy senin değildir ve hiçbir zaman olmamıştır.
Her ruzgarı, her dalgası geçicidir, seni kandırmıştır.
Yapılacak tek bir şey vardır o anda..
O koyu unutup, seni saklayacak yeni bir koy bulmak..
Yanılsan da, yağmurlarda ıslansan da..
Artık bu senin yeni cennetin olacaktır önceki cehennemlerinin ardından.
Bir tek ruzgar, yeteri kadar şarap ve seni seven yeni bir kadın...işte senin yeni sığınağın budur..
'Ne senden soğuyabilirdim bu hayatta, ne de senden nefret edebilirdim, eğer yaşananlar gerçek olsaydı, seni ömrümün sonuna kadar sevebilirdim. Üzgünüm ama artık yok kokun ve sesin, ne rüyalarımda, ne rüzgarlarımda ne de kalbimin en ufak bir noktasında.... biliyorum üzgünsün'
Bilsay YıldırımKayıt Tarihi : 9.4.2006 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilsay Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/09/unutmak-ve-uyanmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!