Anlayamıyorum Şiiri - Bilsay Yıldırım

Pek sözümü geçiremem kendime,
Anlamadığımdan değil anlatamdığımdan.
Anladığımda da çok geç olur.
Kaybetmiş olurum kendimi.

Her defasında aynı yorgunluk olur yüreğimde,
Bu sefer sana,
Sana her bakışımda aynı kargaşa,
Senin her bakışın güzel,güzel kadın.
Sesini duymak için ise bir ömrü harcamaya değer.
Bir ömür dediğin nedir ki gülüm,
Seninle geçer biter.
Nefesim de sen olursun,
Son gördüğüm hayalim de.

Huzur,
anlatamıyorum bendeki izlerini,
Son zamanlarda anlamıyorum kendimi,
Sen karışıksın yüreğimde,
Karışmışsın nefesime,
Eğer gözlerimi kapattığımda seni hayal ediyorsam,
Her an,sürekli.
Ben senin yanından başka nerede yaşarım,
Nasıl dayanarım yokluğuma,
Kendim yok olurum yokluğunda.
Eğer bir gün gelir de sensiz kalırsam,
Uzanamazsam sana,
Bil ki bir adım bile atacak nefes bulamıyorumdur,
Deliyüreğimde.

Bil ki,
Uzağında kalırsam bir gün,
Bir tek seni düşünürüm,
Bir tek sen yaşarsın yüreğimde,
Eğer uzanamazsam sana kadınım,
Uzak da olsam yakın da olsam yüreğine,
Hatırla beni,
Ben her gece seni ararken kaybolduğum yerlerde
Sen de söyle benim adımı,
Her şarkıda,her uykuda,gözlerinin kapandığı her anda.

Anlatamıyorum kendimi,
Sen geldin geleli,
Anlayamıyorum.